Kiezers gaan in de eerste stemronde naar de stembus

Franse kiezers gaan zondag naar de stembus voor de eerste stemronde van een snelle parlementsverkiezingen waarbij de extreemrechtse National Rally-groep de grootste partij in de Franse Nationale Vergadering zou kunnen worden, zo blijkt uit peilingen.

De Franse president Emmanuel Macron schokte begin juni het electoraat en de politieke experts toen hij de verkiezingen uitschreef nadat zijn Renaissance-partij tijdens de verkiezingen voor het Europees Parlement een pak slaag had gekregen door toedoen van National Rally, geleid door Jordan Bardella en de ervaren rechtse politicus Marine Le Pen.

Macron riep uit tot vervroegde verkiezingen, die twee stemrondes op zondag en 7 juli zullen omvatten, en zei dat de stemming “opheldering” zou bieden en dat “Frankrijk een duidelijke meerderheid nodig heeft om in sereniteit en harmonie te kunnen handelen.”

Analisten zeiden dat de schokactie van Macron waarschijnlijk gebaseerd was op de gok dat, zelfs als de National Rally goed presteert, een potentieel chaotische en wanordelijke periode aan de macht de kans zal verkleinen dat zijn rivaal Le Pen in 2027 het Franse leiderschap zal overnemen.

Nauwkeurige toeschouwers van de Franse politiek merken ook op dat Macron uiteindelijk gokt op Franse burgers die bang zijn voor een extreemrechtse regering en tegen de nationalistische en anti-immigratiepartij stemmen.

Maar kiezerspeilingen in juni hebben de National Rally consequent op voorsprong gezet in de race, waarbij wordt voorspeld dat de partij ongeveer 35% van de stemmen zal halen, vóór het linkse Nieuw Volksfront-blok met ongeveer 25-26% van de stemmen en Macrons centristische Together-alliantie. op de derde plaats met ongeveer 19% van de stemmen.

Zelfs als een opgehangen parlement de meest waarschijnlijke uitkomst van de stemming is – waarbij geen enkele partij eruitziet alsof ze een absolute meerderheid van 289 zetels in de Nationale Vergadering met 577 zetels kan behalen – zal een sterke prestatie voor de National Rally druk op Macron om een ​​premier van de partij te benoemen.

Die nieuwe premier – wie in dit scenario waarschijnlijk de 28-jarige National Rally-president Jordan Bardella zou zijn – zou dan een aanzienlijke zeggenschap hebben over het binnenlandse en economische beleid van Frankrijk, terwijl president Macron de leiding zou blijven houden over het buitenlands beleid en de defensie.

Hoe dan ook zou een dergelijke uitkomst ideologisch verschillende (en vaak tegengestelde) politici dwingen tot een ongemakkelijk en onhandig ‘samenleven’ waarin de regering waarschijnlijk onstabiel en onstabiel is, wat aanleiding zou geven tot enige bezorgdheid onder economen over de vraag hoe de stemming de tweede economie van de eurozone zou kunnen beïnvloeden. grootste economie.

“De markt heeft negatief gereageerd op de onzekerheid rond de verkiezingen, waarbij Franse aandelen ondermaats presteerden en de spread tussen Frankrijk en Duitsland op 10-jarige rente groter werd”, zei Peter Garnry, hoofd Strategie bij Saxo Bank, maandag in een notitie.

“Desondanks suggereren sommige opvattingen dat de markt overdreven reageert, waardoor parallellen worden getrokken met de ervaringen van Italië onder premier Giorgia Meloni, wiens aanvankelijk gevreesde beleid pragmatischer was dan verwacht”, merkte hij op.

“Net als bij de verkiezingen van 2022 zal geen enkele partij of blok waarschijnlijk voldoende zetels veiligstellen om een ​​meerderheidsregering te vormen, hoewel sommige opiniepeilingen de RN daartoe een kans van buitenaf geven. De volgende regering zal hoogstwaarschijnlijk een vorm van onderhandeling tussen verschillende regeringen nodig hebben. partijen”, George Dyson, senior analist bij Control Risks zei maandag in een analyse.

“In het geval dat de RN voldoende stemmen binnenhaalt om dicht bij de vorming van een regering te komen, zal zij mogelijk steun kunnen verwerven van dissidente leden van de RN. [center-right] Republikeinen willen een meerderheid veiligstellen of betogen dat geen enkele andere regering haalbaar is.”

Dyson merkte op dat, aangezien de huidige peilingen suggereren dat het verenigd linkse blok na de RN het grootste parlement zal zijn, de volgende regering ook een linkse regering zou kunnen zijn die de steun van de Republikeinen en Macrons centristische Renaissance-partij kan bundelen.

“Macron zal waarschijnlijk aandringen op steun van centristische partijen om een ​​kandidaat van zijn keuze voor te dragen als premier, maar het is onwaarschijnlijk dat de partijen hun steun zullen verlenen, aangezien zijn partij naar verwachting zeer slecht zal presteren”, aldus Dyson.

Zelfs als een nieuwe premier zou worden gesteund door centristische partijen, zou de regering ‘onderworpen zijn aan regelmatige vertrouwensstemmingen en zich moeten bezighouden met complexe consensusvorming telkens wanneer zij probeert wetgeving aan te nemen die ook maar enigszins verdeeldheid zaait’, voegde Dyson eraan toe.

Een extreemrechtse regering met een parlementaire meerderheid zou intussen ideologisch op gespannen voet komen te staan ​​met de president, “die zijn positie waarschijnlijk zou gebruiken om haar beleidsplannen te ondermijnen”, voegde Dyson eraan toe. “Een soortgelijke, maar minder dramatische situatie zou zich waarschijnlijk voordoen tussen een linkse premier en de president.”

“In alle gevallen zal dit resulteren in verhoogde politieke onzekerheid en instabiliteit. Het zal ook resulteren in het terugdraaien en wijzigen van aangekondigde beleidsplannen te midden van herhaalde onderhandelingen en het opbouwen van consensus, waardoor onzekerheid over de regelgeving voor bedrijven ontstaat”, aldus Dyson.